Vrijdag kwam ik aan op het vliegveld van Williams Lake na een geweldige vlucht over de Rockies! Ik heb hier wat foto's van gemaakt, deze zijn niet top maar het geeft een idee. Vervolgens waren er enkele personen op het vliegveld waarvan een man die verdomd veel op een boer leek. Dit bleek dan ook Don te zijn, de man waar ik voor zou gaan werken. Onderweg vertelde hij al een en ander over het werk en het klonk allemaal leuk! Hij vertelde over de rodeo die eraan kwam, de wilde dieren die ze daar allemaal hadden en over de garage-sale die momenteel gaande was op z'n land. Eenmaal daar aangekomen was daar "een vriendin" genaamd Ayla. Echter bleek al na 1 dag dat ze elkaar pas 2 maanden kende en nu al praktisch samenwoonden. Bizar, maar misschien gaat dat wel wat sneller hier :p. De eerste 2 dagen daar waren best leuk, we werkte best hard en lang (van 08:00 tot 21:00 uur), maar dat was nog wel te doen want het was best gezellig. Echter was het zondag al een stuk minder gezellig, we moesten het watersysteem verleggen en dat was flink wennen (zijn buizen van 10 of 20 meter lang en flink zwaar dus). Echter gaf meneer mij niet de tijd het onder controle te krijgen en in plaats daarvan kafferde hij mij uit en greep hij de buis uit m'n handen. Nouja dat was het begin van het einde haha. Hij verwachtte van mij dat ik alle Engelse namen van gereedschappen al kende en begreep, maar ook hele dagen zou wieden in de brandende zon. Daarnaast maakte hij regelmatig vieze seksuele opmerkingen. Ik voelde mij dus niet echt op m'n gemak (als hij nou 30 was en knap, maar nee dit was een man van 66 en flink asociaal). Ohja en hij trapte zijn hond (pup van 5 maand) ook als die iets verkeerds deed, zo zielig! Daardoor voelde ik mij dus ook niet heel veilig (z'n gedrag, geschreeuw was soms nogal wat agressief) Nouja al met al niet echt een goede ervaring dus, ik wilde dan ook niet nog een week langer Daar werken en daar had ik hem vanochtend mee geconfronteerd. Ik legde uit dat het toch niet echt wat voor mij was en dat ik het beter nu kon aangeven dan over een week. Hij was hier vervolgens niet zo blij mee en ging de discussie aan, nouja uiteindelijk zei hij s middags dat hij mij na de lunch wel naar de stad kon brengen omdat hij daar toch moest zijn. Uiteindelijke strandde ik vanmiddag rond 4 uur dus in Quesnel. Een schattig boeren plaatsje met ik geloof het typische Canadese (boeren)volk. Daar heb ik eerst lekker een bad genomen (ze hebben hier heen hostels helaas... Dus nu slaap ik voor een nacht een motel), ik had die ochtend namelijk nog weer de hele tijd onkruid gewied. Nu ga ik lekker bijtijds slapen in een tweepersoonsbed, en mocht de ene niet bevallen vannacht dan kan ik overgaan op het bed ernaast (was geen kamer meer vrij met één bed). Morgen ga ik met de Greyhound bus weer terug naar Vancouver. Een busreis van negen uur! Maar dit was nu aanzienlijk goedkoper dan een vliegreis dus vandaar dat ik hiervoor heb gekozen. Eenmaal in Vancouver zal ik weer gauw op zoek gaan naar een nieuwe baan. Hopelijk heb ik dan wat meer geluk! Liefs, Nathalie